NaCoBeZu do lektury "Bracia Lwie serce"

Zgodnie z prośbą niektórych uczniów wklejam tutaj nacobezu do lektury:

„Bracia Lwie serce”

Nacobezu

• ·         Wymienisz główne kategorie związane z powieścią: czas, miejsce akcji, bohaterów, główne wątki
• ·         Wymieniasz rodzaje literackie i wskazujesz, do którego należy omawiana powieść
• ·         Podajesz definicję powieści
• ·         Opowiesz, jakie wrażenie wywarła na Tobie lektura
• ·         Scharakteryzujesz narratora powieści
• ·         Odróżniasz narrację pierwszo- i trzecioosobową
• ·         Wskażesz elementy realistyczne i baśniowe w „Braciach Lwie Serce”
• ·         Przedstawisz sylwetki głównych bohaterów
• ·         Wzbogacisz swoje słownictwo, pomagające lepiej i trafniej dokonywać charakterystyki bohaterów literackich
• ·         Scharakteryzujesz przestrzeń przedstawioną w książce
• ·         Nauczysz się wynajdywać, zaznaczać i cytować odpowiednie fragmenty książki
• ·         Przedstawisz Astrid Lindgren jako autorkę teksów dla dzieci
• ·         Wynajdziesz w tekście słowa, które mogą stać się mottem dla Ciebie lub Twoich znajomych
• ·         Zastanowisz się, jaki Ty jesteś wobec swojego rodzeństwa lub kolegów ze szkoły
• Życzę Wam owocnej pracy!

Karta pracy z "Braci Lwie serce"

Podczas pierwszej lekcji będziemy uzupełniać kartę pracy. Mam nadzieję, że ta specyficzna mapa myśli ułatwi uczniom pracę z lekturą. Przed nami piękna przygoda z utworem powszechnie lubianym, budzącym wzruszenie, pouczającym.

Czas na przygodę z twórczością Astrid Lindgren

Gdybym była Bogiem płakałabym nad ludźmi których stworzyłam na swoje podobieństwo. Jakżebym płakała nad ich złem i podłością i okrucieństwem i głupotą i ich nieszczęsną dobrocią i bezradną rozpaczą i smutkiem.

O Atenie i Arachne rymów kilka

Dzisiaj, po zapoznaniu się z mitem o Atenie i Arachne, postanowiliśmy stworzyć wiersz o pojedynku bogini i śmiertelniczki.

Nasza rymowanka ma ogromną wartość rzeczową - występują w niej wszystkie elementy z mitu. Za to radość tworzenia była tak ogromna, że klasa od razu zaczęła namawiać mnie na kolejną lekcję z wykorzystaniem takiej metody. A oto i sam utwór:

Atena i Arachne do zawodów stają,

i piękne twory razem sprytnie tkają.

Atena obraz bogów haftuje,

Arachne Dzeusa na płótnie rysuje.

Tej drugiej praca jest chyba piękniejsza,

a może nawet trochę zgrabniejsza.

Arachne konkurs ten wygrywa

i dużo pochwał do niej przybywa.

Lecz Atena nagle się denerwuje

i całą pracę Arachne psuje.

Hades swego Cerbera pospiesza,

bo się Arachne na drzewie wiesza.

Bogini Arachnę w pająka zmieniła,

bo swoją zazdrość zauważyła.

Atena i Arachne (Jan Parandowski, Mitologia):

Atena szczególnie celowała w robotach tkackich i wyszywaniu. Ponieważ żadna z bogiń tym się nie zajmowała, przyznawano jej na Olimpie w tych rzeczach niedoścignione pierwszeństwo. Inaczej się działo na ziemi, gdzie pewna księżniczka, imieniem Arachne, zapewniała, że potrafi wyszywać równie pięknie, a może jeszcze piękniej niż sama bogini. 

Wtedy Atena stanęła z nią do zawodów: która z nich cudniej wyhaftuje tkaninę. Arachne skreśliła igłą na płótnie przedziwne bajki. Był tam Dzeus porywający Europę i Leda bawiąca się z łabędziem, Danae nakryta złotym deszczem i wiele innych rzeczy, a wszystko takie żywe i takie ładne, że Atena, której własna robota nie była piękniejsza, podarła ze złości tkaninę Arachny. 

Biedna dziewczyna powiesiła się z rozpaczy. Teraz dopiero Atena poznała, jak dalece gniew ją zaślepił. Wróciła jej życie i jednocześnie zamieniła w pająka. Odtąd Arachne “srebrne w belkach płócienka przędzie"* , na których zawisają tęczowe źdźbła słońca.